Kada sam jutros dobio ovu sliku, rekoh "eh, Sehitluci".
Pa se sjetim Tresnjika, Prvog maja, izvora, setnji, trcanja, meditacija, polaganja vjenaca Palom borcu, precice do Sehera..
A onda kad sam se zagledao u fotku, uradjenu valjda nekom
(ne)sretnom igrom svjetlosti i shvativsi da borac nije ni pao,
sjetim se, ponekad dok smo trazili najbolji nocni 'pogled' na grad, onih auta uz cestu u kojima se samo moglo vidjeti odsjaj zapaljenih cigareta.

U tim autima i oko njih se desavala ljubav, prevara, preljuba, 'prvi puta', te nasa cuvena fraza 'samo smo se pofatali'(necu da stavljam ha ha ali mi treba vode).




Pa imamo 'stojadina' BL 254-29*, desetak koraka dalje
'tristaca' BL 182-495, pa onda 'kadeta' njemacke registracije,
Golf 149-762, pa kombi nekog trgovackog putnika itd, sto nam govori da uz sve sto su nam Sehitluci davali danju, nocu su postajali centralni erotski spot Banjaluke.

I kad se parkira i ugasi motor, uvijek bi pocinjalo sa "hocemo li ovdje zapaliti jednu.."

* registracije izmisljene